дарун

  • 91дохилӣ — [داخلي] 1. мансуб ба дохил; дарунӣ 2. мансуб ва марбут ба ҳаёт ва фаъолияти дохилии як давлат, ташкилот ё ҷамъият; муқоб. хориҷӣ: сиёсати дохилӣ, вазорати корҳои дохилӣ; бозори дохилӣ бозори дохили мамлакат, бозори миллӣ; душмани дохилӣ душман аз …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 92зимн — [ضمن] а. андарун, дарун, дохил; байн, миён; дар зимни… а) дар дохили…; дар байни…; б) дар айни замон бо…, дар баробари…: дар зимни кори адабӣ; дар зимни гап дар аснои гап задан, дар мобайни гуфтор; дар омади гап; дар ин зимн дар ин миён, дар ин… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 93зоҳир — [ظاهر] а 1. қисми ба назар намоёни ҳар чиз, рӯи чизе; намуди берунӣ, ҳолати берунӣ 2. ошкор, возеҳ, равшан, аён, маълум; ба (дар) зоҳир зоҳиран, дар намуд, ба намуд; зоҳиру ботин намуди берунӣ ва ҳолати дарунӣ; ошкору пинҳон; зоҳир гаштан а)… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 94идхол — [ادخال] а. кит. дохил кардан, ба дарун даровардан …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 95кин — [کين] душманӣ ва буғз, ки касе дар дил нигоҳ медорад, адоват, кина; кину адоват душманӣ ва нафрату бадхоҳии дарунӣ; кину ҳасад душманӣ ва нотавонбинӣ …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 96кирмхӯрда — [کرم خورده] он чи ба он кирм даромада нобуд кардааст; дандони кирмхӯрда дандони аз дарун пӯсида ва иллат пайдокарда …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 97коҳидан — [کاهيدن] 1. костан, кам шудан 2. лоғар (хароб) шудан 3. маҷ. азоб кашидан; ранҷидан, озор дидан; иззати нафси касе коҳидан шахсияти касе халалдор шудан; обрӯю эътибори худро пастшуда дарёфтани касе; зеҳни касе коҳидан ранҷидан, малоли хотир пайдо …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 98қабат — [قبت] т 1. ҳар табақаи чизҳои болои ҳам ҷойгиршуда, табақа, қат: чор қабат кӯрпача, се қабат ҷома, як қабат хок; як қабат пӯст (қабати бадан) пардаи пӯсти бадан 2. нум. даста, комплект: як қабат куртаву лозимӣ, чор қабат кӯрпаву болишт 3. гуфт.… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 99қалъа — [قلعه] а. ҳисор бо деворҳои баланду ғафс ва бурҷҳои мустаҳкам, ки барои муҳофизат аз душман ва муқовимат ба он сохта шудааст, диж: қалъаи вайрона, қалъаи кӯҳна, қалъаи қадимӣ, қалъаи мустаҳкам, қалъаи оҳанин, қалъаи пӯлодӣ, қалъаи ҷангӣ, қалъа… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ

  • 100қуфл — (қулф) [قفل // قلف] 1. олати филизӣ, ки бо он дари хона, сандуқ, ҷевон ва ғ. маҳкам мекунанд 2. гуфт. кулангдони силоҳи оташфишон: қуфли пулемёт; қуфл будан баста будан, маҳкам будан (бо қулф); қуфл задан қулф овехтан, бастан; қулф кардан; қуфл… …

    Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ