дарун
101лабадӯзӣ — [لب دوزي] лабаи матоъ ва порчаҳоро ба дарун таҳ карда дӯхтан …
102лабгардон — [لب گردان] (либос ё пойафзори) канорааш ба берун ё дарун гардонида: кулоҳи лабгардон …
103лунҷ — [لنج] ду тарафи даҳон аз дарун (ва берун) то ҷои ба устухон начаспидаи он: лунҷи дамида (баромада), лунҷи овезон; лабу лунҷ ниг. лаб; …
104манор — [منار] а. бинои баланди сутунмонанди аз сангу хишт сохташуда (дар масҷид ва маъбадҳо), ки роҳи болоравиаш аз дарун аст …
105мастаба — [مصطبه] а. кит 1. ҷои аз замин баландтар бардошташуда дар дарун ё беруни хона барои нишаст, суфа 2. таър. оромгоҳ, мақбара дар Мисри Қадим 3. майхона, майкада …
106мисбор — [مسبار] кит 1. тиб. мили оҳанӣ, ки ба ҷароҳат мехаланд, то чи қадар чуқур будани онро фаҳманд; пилтапахта ё порчаи матоъ, ки ба даруни ҷароҳат мегузоранд 2. нав. асбоб барои таҳқиқи узвҳои дарунӣ ва тоза кардани меъдаи одам, зонд …
107най — [ني] 1. растаниест, ки танаи борику дарози дарунхолии банддор дорад ва дар заминҳои заҳ ва сернам мерӯяд; қамиш 2. мус. асбоби мусиқии нафасӣ, ки бештар аз най ё чӯби дарунсӯрох сохта мешавад: най навохтан; найи чилим милаи наини чилим, ки ба… …
108номаҳрам — [نامحرم] 1. бегона, ғайр; ғайрихудӣ; он ки сазовори маҳрамӣ нест 2. кҳн. он ки ба хонаи занон ва ҳавлии дарун даромадани ӯ мумкин нест …
109сароча — [سراچه] кит. хонаи хурд; кӯшк; ҳавлии дарун …
110сӯзиш — [سوزش] 1. сӯхтан, сӯхта истодан, ҳолати сӯхтани ягон чиз 2. дард кардани ягон узви бадан, ки дардаш ба сӯхтани пӯсти бадан монанд бошад; сӯзондан 3. сӯзу гудози дарунӣ, дарду алами сахт; изтироб; сӯзиши ишқ; сӯзиш кардан сӯзандавор дард кардан,… …