бомбардир
21Бомбардир — I м. 1. Чин в артиллерии, соответствовавший ефрейтору в пехоте (в русской армии XVIII XIX вв.). 2. Лицо, имеющее такой чин. II м. Солдат русской армии или матрос артиллерист на флоте (в Российском государстве XVIII XIX вв.). III м. Игрок… …
22бомбардир — бомбардир, бомбардиры, бомбардира, бомбардиров, бомбардиру, бомбардирам, бомбардира, бомбардиров, бомбардиром, бомбардирами, бомбардире, бомбардирах (Источник: «Полная акцентуированная парадигма по А. А. Зализняку») …
23бомбардир — бомбард ир, а …
24бомбардир — (2 м); мн. бомбарди/ры, Р. бомбарди/ров …
25бомбардир — иск. Патша армиясендә һәм флотында артиллерист солдат …
26бомбардир — а, ч., 1) заст. У дореволюційній російській армії – звання солдатів артилерії. 2) розм. Найбільш результативний гравець нападу у футболі, хокеї та інших командних іграх. 3) Жук родини жужелицевих …
27бомбардир — нищий …
28бомбардир — а; м. (нем. Bombardier) см. тж. бомбардирский 1) В российской армии (артиллерии) 18 19 вв.: солдатский чин (соответствующий рядовому или ефрейтору); артиллерист в этом чине (обычно при мортирах, единорогах) 2) разг. Наиболее результативный игрок… …
29бомбардир — іменник чоловічого роду, істота …
30бомбардир — з.б.п …